การเดินทางในแบบฉบับที่เราไม่สามารถรู้ล้วงหน้าปะปนกับความอันตรายเล็กๆน้อยๆที่เรานั้นไม่รู้จักชื่อเปิดผนึกความรู้สึกบางด้านที่เราไม่ค่อยได้ใช้มันเป็นส่วนผสมที่ลงตัวในการเดินทางเพื่อค้นหาสิ่งใหม่ๆในชีวิตของผมและเราก็เดินทางมาถึงยัง เบตง
ในขณะที่แดดแผดเผาในยามเที่ยงนั้นสิ่งที่ต้องทำเป็นอย่างแรกคือการหาที่พักเพื่อตั้งต้นในการเดินทางครั้งนี้ทำให้เรารู้จักThe train hostel Hostel ของชาวเบตงที่เพิ่ฝเปิดใหม่เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นยังคงความใหม่เป็นที่พักที่เหมาะกับนักเดินทางมือใหม่อย่างผมจริงๆ24ชั่วโมงเต็มกับการเดินทางด้วยรถไฟมาถึงยังที่พัก ณ เบตง เราพักผ่อนรีบูตตัวเองสักพักจากการเดินทางที่ยาวนานจนพระอาทิตย์เริ่มหลบมุม
เราจึงเริ่มลุกขึ้นเพื่อออกไปสัมผัส เบตง เบตงเมืองที่คงรูปแบบของความเรียบง่ายอย่างสงบหลายคนที่เคนเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ต่างตักตวงความสวยงามของที่นี่และชาวบ้านที่น่ารักเพื่อเป็นความทรงจำที่สวยงามและเรื่องเล่าให้กับเพื่อนๆที่ยังไม่เคยได้มาสัมผัสยังสถานที่แห่งนี้และเราก็เดนทางมายังหอนาฬิกาใจกลางเมืองเบตงและได้นั่งคุยกันหน้าตู้ไปรษณีย์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ซึ่งได้สร้างขึ้นจากคอนกรีตเสริมเหล็กถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ก่อนสมัยสงครามโลกครั้งที่สองตู้ไปรษณีย์ใบยักษ์นี้มีความสูงถึง290เซนติเมตรเลยทีเดียวหลังจากเดินเล่นอยู่ในเมืองเบตงสักระยะเราก็มาพบกับอุโมงค์มงคลฤทธิ์อุโมงค์ลอดภูเขาแห่งแรกของเมืองไทยสถานที่ ที่ไม่ว่าใครที่มายังเบตงก็ต่างอย่างที่จะแวะเวียนมายังอุโมงค์นี้สักครั้งในชีวิตด้วยประสบการณ์ที่แตกต่างเป็นสิ่งที่ทำให้สมองของเราทำงานอย่างมีชั้นเชิงหลายคนคงไม่เลือกที่จะจำความรู้สึกในการขับรถไปทำงานยามเช้าแต่สิ่ง ที่จะถูกบันทึกนั้นคงจะเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างที่เรานั้นต่างก็จะปรารถนาและประสบการณ์ที่ผมปรารถนา เบตง ก็มีทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว
ความสุขของชีวิตมนุษย์นั้นบางครั้งก็ดูเป็นโจทย์ที่ยากสำหรับเราแต่ถ้ามีวันไหนที่เราได้เคยถามตัวเองว่าเรานั้นเป็นคนที่ปล่อยให้ความคิดไปไกลกว่าความเป็นจริงหรือเราปล่อยให้ความจริงไปไกลกว่าความคิดความสุขของคนเรานั้นถึงจะมีรู้แบบที่มันดูแตกต่างกันแต่ถ้าได้ถามตัวเองในวันที่เราอยู่เราลำพังแก่นแท้ของความเป็นจริงมันจะมีคำตอบให้กับเราเสมอและในวันที่เรานั้นเปิดใจฟังบรรยากาศในยามค่ำคืนของเบตงเป็นไปด้วยความเรียบง่ายผู้คนในยามค่ำคืนดูเหมือนจะมีมากกว่าในตอนกลางวันซะอีก
สนับสนุนโดย rb88